Okurken, 
Cümlelerimde şarabımın kekremsi tadını alırsın diye,
En eskisinden, en iyisinden açtırdım, 
Lebiderya bir restoranın tek başıma oturduğum cam kenarındaki masasında.
Üç şiir yazıyor, bir küfrediyorum
Telefona ya da kağıda da değil üstelik, 
İçimden, sessiz sessiz.
Telefonumu bilerek şarj etmedim,
Dayanamayıp da ararım seni diye.
Değil kağıt, kalem
Evin anahtarını bile son anda aldım.
Daha şimdiden pişmanım
Masadan kalkmadan unutacağım dizelerim için.
Oysa hepsi küfürlerim kadar çok yakışmıştı sana.


AYŞEN BOZKUŞ