YABANCI / ALBERT CAMUS

1957 Nobel Ödülü'nü alan Alber Camus'nun Yabancı'sını duymuşsunuzdur. Hep ertelediğim bu kitabı nihayet okudum, iyi ki de okudum. 1913-1960 yılları arasında yaşayıp, 20.yy Fransa'sına hatta dünyasına damgasını vurmuş bir kaç aydından birini tanıdığıma memnun oldum. Can yayınlarından Vedat Günyol çevirisiyle çıkan kitabın ilk sayfaları Camus ve Yabancıya dair bilgiler vermekte.Kesinlikle bu sayfaları atlayayım sonra okurum demeyin. ben bu sayfalarda önce yazarın hayata bakış açısını öğrendim. Sonrasında yazdıkları daha anlamlı geldi. Karakterin neden öyle davrandığını anladım. Kitapta insanları kendi değer yargılarını başkalarına kabul ettirmek istemeleri, kendi doğrularını kati doğru bulması işlenmiş. Yazarın yalın dilinden akan hikaye nasıl  buralara geldi derken, insanların kendi gibi düşünmeyenlere ve hayata hangi pencerelerden baktığını da şaşkınlıkla izleyeceksiniz.

'Sartre'nin yerinde bir tanısına dayanarak söyleyebiliriz ki, Yabancı romanı, saçma üzerine ve saçmaya karşı yazılmış, klasik değerde bir romandır' diyerek kitabın başındaki yazara ve kitabın etkilerine dair olan yazıdan alıntılar yaparak okumanızı tavsiye ettiğimi eklemek istiyorum. İyi okumalar

*Alber Camus'nun dünya görüşü, yaşamın anlamsızlığından, saçmalığından kaynaklanan bir kavrayıştan yola çıkmaktadır. Ölümle biten yaşam saçmadır. Bunda kuşku yoktur. Ama yaşam ölümle bitiyor diye kapayacak mıyız gözümüzü, yüreğimizin kapılarını, bu yaşanası dünyanın güzelliklerine. Mademki yaşıyoruz, yaşadığımız sürece mutlu olmaya, sağımızda solumuzda mutluluk yaratmaya çalışalım.
*Mutluluk, hiç bir şey beklemeden dünyayı, insanları sevmektir.
*Umutsuz edebiyat sözü birbirini tutmayan iki sözdür. Çünkü edebiyatın olduğu her yerde umut vardır.
*ben, kendi adıma insanların yüz karasıyla savaşmaktan geri kalmadım, katı yürekli insalardan tiksindiğim kadar hiç kimseden tiksinmedim.